आन्तोन चेखभ : शरद ऋतुको अँध्यारो रात थियो । एउटा बूढो बैंकर आफ्नो अध्ययन कक्षमा टहलिँदै १५ वर्ष अघिको यस्तै शरद ऋतुको एक साँझ सम्झने
माया गर्नु वा मायाजालमा पर्नु आफैँमा अनौठो अनुभूति हो, जसको अनुभव माया गर्नेलाई वा मायाको जालमा पर्नेलाई मात्र थाहा हुन्छ । माया वा ‘लभ’ले एक अर्कामा सुमधुर सम्बन्ध जोड्ने अवसर
कल्पना खरेल : सृष्टि रचनाको प्रमुख कारक हो यौन । हरेक प्राणी भाले-पोथीबीचको यौनप्रक्रियाबाट सृष्टि रचनाको बीज धारण हुन्छ र अन्य प्राणीका यौनले प्राकृतिक जीवन प्रक्रियामा पुस्ता कायम गर्ने उद्देश्य
जीवन क्षेत्री : एउटा सुप्रसिद्ध कथामा आन्तोन चेखवले एउटा विशेष पात्रको सिर्जना गरेका छन् । गुरभ नामको त्यो विवाहित पात्र नयाँ नयाँ महिलाहरुलाई सहजताका साथ आकर्षित गर्न र उनीहरुसित शारीरिक
म्याक्सिम गोर्की : मेरा मित्रले मलाई यो कथा सुनाए : म मस्कोमा विद्यार्थी छँदा संयोगवश त्यो ठाउँमा डेरा लिएर बसेको थिएँ, जहाँ केही सन्देहास्पद इज्जत भएका महिलाहरूसँगै एउटी आइमाई बस्थी
लक्ष्मीप्रसाद देवकोटा : अति स्मरणीय तासकन्द सहरको यात्रा गर्ने आफ्नो चिरकल्पना साकार भएकोमा हामी आफूलाई अत्यन्त भाग्यमानी ठान्दछौँ । हामीले तपाईंहरूलाई नेपालका साहित्यकार र जनताको शुभेच्छा ल्याएका छौँ । तासकन्द
उषा शेरचन : सधैँ अरुकै हात खोसेर -खान पल्केका बाँदरहरु सधैँ अरुकै भाग लुटेर -बाँच्न पल्केका बाँदरहरु जति नै निर्दोषताका खोल ओढे पनि जति नै निश्छलताका ढोल पिटे पनि अरुलाई
कर्णाली, ५ चैत: कर्णाली साहित्य समाज सुर्खेतले कला, संस्कृति र साहित्यतर्फ विशेष योगदान पु¥याउने मुलुकका तीन स्रष्टालाई पुरस्कृत गर्ने भएको छ । समाजले आज पत्रकार सम्मेलन गरी ललितपुर निवासी वाङ्मय
डा. अजय रिसाल : ‘डाक्टरसाब ! मलाई निद्रै पर्दैन अचेल । खाना खाएर सुतेको एक–डेढ घण्टासम्म त छट्पटिई नै रहन्छु । मुटु ढुकढुक गरिरहेको हुन्छ । त्यसै डर लाग्छ ।
तारानाथ नेपाल : हिजोआज अधिकांश अभिभावक राम्रो पढ्न सकेनन्, पढाइ चित्तबुझ्दो छैन भनेर छोराछोरीको पढाइप्रतिको असन्तुष्टि प्रकट गरिरहन्छन् । यति मात्र होइन, पढाइप्रति छोराछोरीको लगाव, रुचि घट्दै गएकोमा खास गरी
(भावानुवाद: अनुप जोशी) : एउटा शरद ऋतुमा म मेरा केही साथीहरूसँग शिकार खेल्ने मौसम पारेर पिकार्दीमा रहेको एउटा महलमा बस्न गएको थिएँ । मेरा साथीहरू ठट्टा गर्न र अरुलाई उल्लु
कात्यायानी र सत्यम् : उन्नाइसौं शताब्दीको वैचारिक-कलात्मक समृद्धिलाई थोरैमा बताउने हो भने यत्ति भने पुग्छ- त्यो बाल्जाक र टोल्सटोयको शताब्दी थियो । यत्ति अपर्याप्त लाग्छ भने भन्न सकिन्छ, यो बाल्जाक,
