ज्ञान खत्री मान्छेउ त तिज ,खान्छेउ त खिर,लाउछेउ त सारी नि चुरा र पोते मेहेन्दी र धागो झपक्क पारी नि सुनैको बाला , सुनैको
ज्ञान खत्री बिगतका ती तिम्रा स्पर्शहरुले मलाई घोचिरहेछ जलनहरुले तड्पाइरहेछ उषा किरणको लालीसंगै तिम्रा यादहरु सदा सदा जिउँका तिउ बिउँझिरहेछन तिम्रो न्यानोपनले आज पनि हर गल्लिहरुमा हर फुलहरुमा हर चाेटका
ज्ञान खत्री तिमी आउछौ प्राय:धेरै साँझहरुमा सोच्छौ म फगत तिम्रै लागि मात्र सजिएकि हुन्छु तिम्रो प्रवेश कहिले भयानक पाउछु कहिले मात्तिएर कहिले पात्तिएर कहिले मेरै नाम आब्हान गर्दै नृत्य प्रस्तुतिको
