दाङ्, २८ काठमाडौं । दिनभरि वडाको काममा व्यस्त। जनतासँग भेटघाट र साक्षात्कार। दिनभरको खटाइले थकान महसुस हुँदा थकाइ बिसाउने ठाउँ बनेको छ तरकारी खेती। तुलसीपुर उपमहानगरपालिका–१२ का वडाध्यक्ष खुसीराम चौधरीको बारीमा लटरम्म टमाटर फलेका छन्, प्याजका बेर्ना उम्रिदै छन्।
पुर्खौदेखि तरकारी खेती गर्दै आएकाले पनि होला कचिला निवासी खुसीरामले जनप्रतिनिधि हुँदा पनि तरकारी खेतीलाई समय दिन्छन्।
उनले भने, ‘म जनप्रतिनिधि हुँदा पनि यो काम जारी छ, यो काम दिनभरको थकान भुलाउने माध्यम पनि बनेको छ।’ वडाध्यक्ष चौधरी बिहान ४ बजे उठेर बारीमा फलेका तरकारी लिएर बजारसम्म पनि पुग्नुहुन्छ। ‘जनप्रतिनिधि होस्, या अरु कुनै पेसा व्यवसायमा हात हालेको व्यक्तिले प्रायः खेतबारीमा काम गरेको देखिँदैन’, वडाध्यक्ष चौधरीले भने, ‘तर, म भने उत्पादनमा जोडिनु पर्छ, ता की यो कुराले अरुलाई पनि शिक्षा होस् भन्ने चाहन्छु।’
करिब तीन कट्ठामा उनले गोलभेँडा खेती गरेका छन्। अन्यमा खुर्सानी, प्याज, लसुन लगाएका छन्। चौधरीको २२ कट्ठा जग्गामा बर्सेनि तीन बाली खेती हुन्छ। तरकारी खेतीका हिसाबले उत्तम मानिएको कचिलामा बेमौसमी तरकारी बढी हुन्छ।
उनले मङ्सिरदेखि वैशाखसम्म दैनिक ६० किलो गोलभेँडा निकालेर बजारमा बिक्री गर्छन्। हाल किलोको रु ३० मात्रै पर्न जान्छ। भारतीय तरकारी भित्रिदा नेपाली उत्पादनले बजार नपाउने गरेको उनको गुनासो छ। ‘हामीले उत्पादन गरेको तरकारीले बजार पाउँदैन्, भण्डारणका लागि ‘कोल्डस्टोर’ पनि छैन’, उनले भने, ‘त्यसैले सस्तो मूल्यमा कृषिजन्य सामग्री बेच्नुपर्छ।’
तरकारी बेचेर उनले वार्षिक छ/सात लाख आम्दानी गर्दै आएका छन्। त्यहाँ सिँचाइको पनि राम्रो प्रबन्ध छ। बबई नदीको पानी लिफ्टिङबाट निकालिएको छ भने ग्वारखोलाको पानी कुलोमार्फत लगिएको छ। जबसम्म आफू पनि उद्यमशील बन्न सकिँदैन समृद्धिका भाषणले सार्थकता नपाउने उनको भनाइ छ। ‘हामी धेरै समृद्ध नेपाल बनाउने भनेर भाषण गर्छौं’, उनले भने, ‘तर भाषणले मात्रै समृद्ध हुन सकिदैन, आफैँ पनि उद्यममा जोडिनुपर्छ। रासस
file photo
