प्रिय, म ओछ्यानबाट बिहान अबेरसम्म उठेनछु भने एकपटक नियाल्नु है – कतै म निद्रामा नै चीरनिद्रामा पो गएँ कि ? म शान्तसँग सुतिरहेको देखी ढोका
डा. प्रदीप ढकाल कुक्क, कुक्क बाडुली लाग्दा उनैलाई सम्झिन्थेँ बाडुली लाग्न बन्द हुन्थ्यो … म मुस्काउँदै कोशौँ पर भएकी उनैलाई अन्तरहृदयले हेरिरहन्थेँ, कल्पिरहन्थेँ अनि भन्दथेँ – तिमी यो पलमा यो
